-
1 zincir
zincir s1) Kette fbirine \zincir vurmak ( elini ayağını bağlamak); jdn an Händen und Füßen fesseln; ( fig) ( özgürlüğünü elinden almak) jdn fesselnbirini \zincire vurmak jdn in Ketten legen [o schlagen]olaylar \zinciri eine Kette von Ereignissen
См. также в других словарях:
zincir vurmak — 1) (birine) elini ayağını bağlamak 2) (birine) özgürlüğünü elinden almak Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım, / Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım. M. A. Ersoy … Çağatay Osmanlı Sözlük